فرمت:WORD

تعداد صفحات :29

آغاز آفرينش
سالهاي متمادي يا قرنهاي بسياري كه تنها خدا مي‌داند چه اندازه بوده بر اين جهان بيكران گذشته كه جز خداي بزرگ و آفرينندة آن موجودي نبود، سپس مشيت ازلي حق تعالي بر آن تعلق گرفت كه موجودي يا موجوداتي بيافريند و بدين منظور آسمانها و زمين و ستارگان ديگر را آفريد و آنها را در اين فضاي بيكران معلق فرمود، در اينكه آسمانها قبل از زمين خلق شده است، اساسا” اولين مخلوق چه بوده است، از عمر اين آسمان و زمين و ساير موجودات جاندار و غير جاندار چقدر مي‌گذرد، زمين چيست و چگونه در آن پديد آمد، ما نمي‌دانيم و هنوز نظر قاطعي دربارة‌ هيچ كدام از سؤالات فوق ابراز نشده است و شايد قرنهاي ديگري هم بر عمر بشر بگذرد و نتواند جوابي براي آنها به دست بياورد يا حتي به عجز خود در اين باره اقرار كند.
به دنبال اين تحولات و پس از خلقت آسمانها و زمين و ساير موجودات، خداي سبحان اراده فرموده تا سرآمد مخلوقات و اشرف آنها يعني انسان را بيافريند و او را خليفه و جانشين خويش گرداند و زمين را جولانگاه او سازد و بدين منظور به فرشتگان خود فرمود: «‌ من در زمين جانشيني قرار مي‌دهم.»‌ فرشتگان گفتند: «‌ در زمين كسي را قرار مي‌دهي كه تباهي كند و خونها بريزد و ما تو را به پاكي مي‌ستاييم و تقديس مي‌گوييم.» خداوند در پاسخ گفت: « من چيزي مي‌دانم كه شما نمي‌دانيد.» 1
(1) سوره بقره ، آيه 30
آغاز آفرينش آدم (ع)‌ و نافرماني شيطان
پس گفتگوي اجمالي كه ميان خداي تعالي و فرشتگان انجام شد، خداوند آغاز به خلقت آدم ابوالبشر و سر سلسلة‌ نوع بشر فرمود، چنانكه در قرآن كريم بدان تصريح شده است، انسان را از گل آفريد و سپس در آن از روح خويش دميد2 به دنبال اين موضوع فرشتگان را مأمور كرد كه به آدم سجده كنند و آنان نيز همگي بجز ابليس بر آدم سجده كردند و فرمان الهي را انحام دادند.3تنها شيطان بود كه تكبر كرد و از روي حسدي كه به مقام آدم برد از انجام اين فرمان سرپيچي نمود و تا هنگام رستاخيز راندة درگاه الهي شد.